หากเราไม่นับความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นในโลกเสมือน ทุกความสัมพันธ์ของมนุษย์ล้วนต้องการกายภาพบางอย่างมารองรับ และกายภาพที่ว่าก็คือ “สถาปัตยกรรม” ดังนั้นจึงอาจกล่าวได้ว่า สถาปัตยกรรมไม่เคยแยกขาดจากความสัมพันธ์ของมนุษย์เลย ในระดับย่อยที่สุด บ้านและการออกแบบบ้านส่งผลต่อพฤติกรรมของคนในบ้าน และในพื้นที่สาธารณะ สถาปัตยกรรมก็ส่งอิทธิพลต่ออารมณ์และการตัดสินใจของผู้ที่เข้าไปเกี่ยวข้องไม่ต่างกัน
สถาปัตยกรรมไม่เพียงสามารถส่งอิทธิพลต่อพฤติกรรมมนุษย์ได้อย่างไม่น่าเชื่อ หากแต่ตัวสถาปัตยกรรมเองยังสามารถเป็นเครื่องสะท้อนความเป็นไปของสังคม แสดงตัวตนของอุดมการณ์ต่างๆ ออกมาเป็นรูปธรรม รวมทั้งนำมาใช้เป็นเครื่องมือในการซ่อมแซมความสัมพันธ์ในสังคมที่พังทลายลงไปได้ด้วย
รชพร ชูช่วย แห่งคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย จะพาเราไปรู้จักกับแง่มุมที่หลากหลายและความหมายที่ซ่อนอยู่ใต้เปลือกปูนของสถาปัตยกรรม ทั้งนี้เพื่อให้ผู้ชมตอบคำถามได้เองว่า คำกล่าวของ วินสตัน เชอร์ชิล ที่ว่า “เราสร้างอาคาร แต่หลังจากนั้น อาคารคือผู้สร้างเรา” เป็นคำกล่าวที่เกินจริงไปหรือไม่